Kluczową rolę odgrywa otoczenie chorej, czy łazienka jest odpowiednio przygotowana. Warto zwrócić uwagę na kilka elementów:
- Czy na wprost wejścia do łazienki wisi lustro - osoba z demencją nie rozpoznaje własnego odbicia, może sądzić, że w łazience ktoś jest i dlatego nie chce tam wchodzić i się myć. W takiej sytuacji może pomóc zasłonięcie lustra.
- Ciemne chodniczki, dywaniki na podłodze w łazience - Twoja mama nie rozpoznaje, że to dywaniki, dla niej taki ciemny element na podłodze może oznaczać dziurę, po prostu boi się, że do niej wpadnie
- Kafelki na wysoki połysk - osobie z demencją może wydawać się, że to woda, że wchodzi np. do rzeki i stąd ten opór przed myciem
W łazience powinno być ciepło i przytulnie. Warto zadbać o intymność. Miej też na względzie nawyki osoby chorej. Jeśli Twoja mama myła się głównie w miednicy, nie zmuszaj jej do brania prysznica. Jeśli kąpała się w halce, pozwól jej na to. Jeśli w czasie kąpieli często słuchała muzyki, włącz ją. W takich sytuacjach dobrze jest “patrzeć oczami chorego”